Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Phlomis herba-venti & Inula salicina

fotò
fotò
Erbo-batudo

Phlomis herba-venti

Lamiaceae Labiaceae

Àutri noum : Sàuvi-bouscasso, Sàuvio-sóuvajo, Sàuvio-blanc.

Noms en français : Herbe aux vent, Phlomis Herbe au vent.

Descripcioun :
L'erbo-batudo trachis en mato dins lis ermas e en ribo de camin. Es uno planto proun ramificado que fai de poulìdi flour roso en verticillo. Li fueio e li bratèio soun en lanço, dentado e bourrihudo. La labro de dessus di flour, coume tóuti li Phlomis es en casco.

Usanço :
La planto èi vertuouso contro li plago e li macaduro (vulneràri). De prouprieta anti-enflamativo e anti-óussidanto soun couneigudo. Dins d'ùni relarg se metié en deforo dis oustau pèr aganta li mousco (F. Couplan, op.cit. p. 369).

Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Phlomis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Ermas - Camin - Tepiero seco
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Phlomis herba-venti L., 1753

fotò
fotò
Inulo(-di-fueio-de-sause)

Inula salicina

Asteraceae Compositae

Nom en français : Inule à feuilles de saule.

Descripcioun :
L'inulo-di-fueio-de-sause trachis dins li prado e lis esclargido de blachiero. Fai un rizoumo, ço que douno de coulounìo, decop que i'a grando. Lou brout es en pinceloun (courimbo) de flour coumpausado jauno emé de bratèio proun torso devers lou bas. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Prado - Blachiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Inula salicina L., 1759

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
C
ges
C
R
R
C
C
R

Phlomis herba-venti & Inula salicina

C
C
C
CC
ges
RR
ges
ges

Coumpara Erbo-batudo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Inulo(-di-fueio-de-sause) emé uno autro planto

fotò